Merhabalar. Evlere hapsolduğumuz bugünler psikolojik olarak ruhumuza yıkıcı etkiler bırakıyor. Virüs yüzünden şehir dışındaki ailemin yanına gidemedim. İki yıldır hasretim aileme. Aileden uzaklarda yaşamak çok zor. Belki sizler de benim gibi bu durumu yaşıyorsunuz.

Umarım bir an önce eski günlerimize kavuşuruz. Bu süreçte çocuklar da oyun alanlarından ve okullarından uzak kaldılar. Çocukların sosyalleşmesinin en hızlı ve kolay yolu okula gitmeleriydi. Şimdi ise canlı derslerde ekran başında saatlerce oturuyorlar. Kendim de eğitimci olduğum için canlı derslerin büyükler için bile çok yorucu be yıpratıcı olduğunu söylemeliyim.

Yorulduk evet, belki kayıplarımız oldu, belki ekonomik sıkıntılar çektik ama hayat devam ediyor dostlar. Ayakta kalmak zorundayız. Yola devam etmek zorundayız. Bu yolda en güzel şekilde tamamlamaya odaklanmalıyız.

Mutsuz anne babalar mutsuz çocuklar yetiştirir. Önce oksijen maskesini kendimize takmalıyız ki hayatta kalıp, başkalarını da hayatta tutabilmeliyiz. Bu kısa sohbetin ardından sizin belki yaşadıklarınıza tercüman olurum diye düşünerek aşağıya bir yazı bırakacağım.

Biliyorum çok ağladın gecelerde.

Biliyorum çok sevdin de değer bulamadın.

Biliyorum çok üzdüler seni, hırpladılar, canını yaktılar en yakınım dediklerin.

Biliyorum hevesini kırdılar, sözleri ile yaraladılar.

Biliyorum yaşadığın acıları anlatırken kendi hallerine şükrettiler.

Biliyorum ağır geldi bazen yaşamak, kuş olup göçmek istedin uzak diyarlara.

Ben de sizler gibiyim.

Ama yetti artık bu kadar diyebilecek kadar cesur olacağınız gün çok yakında.

Ne yaparlarsa yapsınlar sana kendinden vazgeçme. Sen ağlarken kah kah gülenler, seninle dalga geçenler, senin mutsuzluğundan kendine mutluluk çıkaranlar var ya merak etme ilahi adaletin terazisi ağırdır. Gün gelir onlar da yaşattıklarını yaşarlar.

Kimseye kin besleme.

Kimseye düşman olma.

Başkalarının dedikleri yüzünden kendi hayatını yaşayamadın, yazık değil mi sana?

Herkesi kendi yolunda özgür bırakacak kadar cesur olduğunda artık kendin olacaksın.

Bu sayfayı belki birilerinin yolunu aydınlatabilecek bir fener olurum diye açtım.

Sohbet etmek, soru sormak, acınızı paylaşmak, ben de varım demek isterseniz yoruma yazabilirsiniz...

Önce kendini sev. Sonra başkalarını...