Betimleme

19 NİSAN 1 dakika, 0 saniye 1 dakika, 0 saniye.

Bugün bir kaç dize geldi aklıma,

Düşündükçe farkettim ki daha çok sen oluyorum,

Kendimi senin yerine koymak,

Hiç bir imkansızlığın yerini alamıyor,

Senin bu kadar uzak,

Ama bu kadar yakından gelen sesin,

Nasıl derinden hissediliyor bir bilsen,

Koşarak gelirdin yanıma,

Düşünmek demişken,

Yalnız maneviyeten değil,

Saçlarından tut,

Gözlerine kadar,

Düşünüyorum,

Mesela yağmur damlaları düşüyor saçına,

Damlalar saçından,

Ben tutuyorum,

Toprağın olacak diye,

Kendime saklıyorum,

Sonra gözlerin güneş gibi parlıyor,

Ama deniz mavisi rengini kaybetmiyor,

Baktıkça boğuluyorum,

Burnundan bahsetmekse güç,

Ama anlatmak gerekiyor biliyorum,

Bugüne kadar yapılmış en güzel kemere sahip,

İnsanoğlu görse yaptıkları kemerlerden utanır görüyorum,

Sonra gülüşün düşüyor,

Gözlerimin aynasına,

Bu savaşta vurulmak gibi,

Ama kan akmıyor bir yerimden,

Bütün mutlulukları kıskandırır derecede,

Gerilen dudakların,

Aşık olmak tüm kavramları yerle bir ediyor,

İmkansızlıklarınsa boynu bükük,

Ne desem eksik kalıyor yanında,

Ama seni betimlemek,

İyi geliyor bana.