başka pencerede oturmuş başka masa silmiş

başka erkekler öpmüştüm

o başka erkekler de başka sandalyelerde oturmuş

başka yüzleri çevirmişti sayfalarda

tabağın ortasına bandırmıştı ekmeği parçalarken

zaman, kum saatine boşalırken,

saçlarım kırılmıştı ince telli yerlerinden ayrılarak

sonbahar sıcağa mı çevirsem yüzümü soğuğa mı dayasam sırtımı derken

yapraklar çoktan yollara dökülmüştü

yağmurun şiddetinde insanlar ağaçtı

köklerimize kadar ıslanıp boy boy çocuklar yapılıyordu

siyah beyazın arasında geziniyordu

o muazzam sesler böyle çıkıyordu

şarkıyı söylemek zordu

incelikten yoksundu bu gökyüzü

karanlık yönünü çevirdi mi, tüm yıldızlar kayboluyordu

ışıltısıyla kör ediyordu sonra!

fırtınaya kapılmadan

kıyıya varmanın hesabını yapıyordum sürekli

aşk;

başka pencerede oturmuş 

başka masa silmiş

başka erkekleri/kadınları öpüyordu